tvnfakty.pl

Dobry wynik wyborczy Pawła Kukiza to - jak widać - nie tylko policzek wymierzony w rządzących, ale także dziennikarzy "reżimowych" - jak je nazwał - mediów, do których muzyk zaliczył onet.pl., PAP i... TVN. Temu ostatniemu oberwało się za "Czarno na białym" (ach ta muzyczka), które dyskredytowało Kukiza za m.in. alkoholizm i papierosy oraz Tomasza Sianeckiego, który poprzez niezręczną, jak sam przyznał później, wypowiedź o jego rezygnacji - został zaszufladkowany przez Kukiza jako "aparatczyk" telewizyjny. Pochwalił za to Monikę Olejnik (może z grzeczności), która zaprasza go cyklicznie do swoich programów.

Pięknie hipokryzję i porywczość, a wręcz histerię Kukiza podsumował na Instagramie jego orędownik, Kuba Wojewódzki, który przez kilka tygodni namawiał do głosowania na muzyka. Kuba umieścił zdjęcie karty do głosowania, z zaznaczonym nazwiskiem Kukiza i opatrzył zdjęcie hasztagami: #malalekcjapokory#jeszczebedzieprzepieknie#topisalemja#propagandzista#ztvn

Kukiz ma 100 % racji. Od momentu kiedy Kukiz zaczął osiągać dobre wyniki w sondażach i Korwin po nim pojechał TVN rozpoczął nagonkę głównie na promowane przez Kukiza JOWy. Dziwne, że własnie w ostatnich kilku dniach przed wyborami dziennikarze podjęli temat tego, że JOWy to (upraszczając) "bujda i paranoja", skoro Kukiz już bardzo długi czas je promuje, ale dopóki wydawało się że nie jest on groźnym konkurentem dla Komorowskiego to nie było tematu.
Nasilenie krytyki JOW-ów przekroczyło wszelkie granice. Powtarzano o tym na każdym kroku a wybory w Wielkiej Brytanii były wodą na młyn do krytykowania i podkreślania że JOWY to zabetonowanie sceny politycznej a Kukiz jest głupi i niedoświadczony.

Ciekaw jestem czy ta retoryka będzie kontynuowana po tym jak Komorowski oficjalnie poparł ideę JOWów i ogłosił chęć zorganizowania referendum w tej sprawie. Jakoś dziś krytyki JOWów i Kukiza nie słychać, bo widać że ta metoda nie zadziałała.

TVN24 robi niedźwiedzią przysługę władzy. Kiedyś ta manipulacja działała, dzisiaj trudno jest jej nie zauważyć, a ludzie nie lubią jak się robi z nich idiotów i zaczynają się buntować. Dziwi mnie, że stacja nie zauważyła że w dobie internetu manipulowanie ludźmi już nie jest takie proste. No chyba, że z góry zakłada się, że przekaz ma być kierowany do starszego pokolenia, które często wyrabia sobie opinię na podstawie jednego medium.

Wniosek Pawła Kukiza w trybie wyborczym przeciw T.Sianeckiemu został oddalony
http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/sa ... mu-z-tvn24

Wypowiedź Sianeckiego faktycznie była nieodpowiednia, dobrze że chociaż opublikowali sprostowanie
https://www.facebook.com/szklokontaktow ... 7762354199


Moim zdaniem Paweł Kukiz - jak na absurdy, które głosi - został i tak łagodnie potraktowany przez media. Teraz prezentuje mentalność Kalego - jak sam odsądzał kontrkandydatów od czci i wiary, to było OK, a jak ktoś się tylko ośmielił skrytykować JOW, to wielka obraza. Można oczywiście się spierać czy trzeba było jego postulaty krytykować wcześniej czy nie, z dzisiejszej perspektywy wydaje się, że lepiej było o tym mówić i pisać od początku, bo większość najwyraźniej nie zdaje sobie sprawy jakie są skutki funkcjonowania JOW.
Żeby była jasność - nie zarzucam mu złej woli i chęci działania wbrew interesom kraju, może i on chce dobrze, ale nie wie jak się za to zabrać.

a ja nie twierdze, że jestem zwolennikiem poglądów Kukiza. Zauważam tylko dziwną zależność pomiędzy nagłym wzrostem poparcia w sondażach dla Kukiza a masową krytyką. Kukiz głosi swój program od bardzo dawna.

Po prostu ze wzrostem poparcia wzrosło zainteresowanie samym kandydatem i dopiero wtedy został on oceniony i skrytykowany w mediach. Wcześniej też nie popierano JOWów, w ogóle się do tego nie odnoszono. Postulatów części kandydatów prawie w ogóle nie komentowano, a były dużo bardziej radykalne czy niedorzeczne niż Kukiza. Może to nie jest najlepsze porównanie, ale w dużych, ogólnokrajowych mediach nikt transmituje rozgrywek 3. ligi To normalne, chociaż oczywiście dla dobra demokracji lepiej byłoby gdyby zainteresowanie mediów pozostałymi kandydatami i partiami było choć trochę większe.

Meteor pisze:Moim zdaniem Paweł Kukiz - jak na absurdy, które głosi - został i tak łagodnie potraktowany przez media.

Dlaczego JOWy są absurdalne?

JOWy same w sobie nie są absurdalne. Absurdalne jest to, co promował Kukiz. Kreuje się on na polityka antysystemowego, ja okresliłbym go raczej jako antyestablishmentowego (niby mówi on o zmianie ustroju, ale zmiana ordynacji wyborczej, to jeszcze nie zmiana ustroju państwa). Jako taki krytykuje głównie dwie największe partie. Jednocześnie forsuje od dawna wprowadzenie ordynacji, która sprzyja właśnie PO i PiSowi, którym tak się sprzeciwia. Na tym polega sprzeczność jego programu.

Samych JOWów też nie popieram, uważam że nie rozwiąże to żadnego problemu, może poza tym że jest to ordynacja łatwiejsza do zrozumienia dla części społeczeństwa niż proporcjonalna. Obarczanie winą za wszystkie patologie (których nie brakuje) ordynacji jest błędne. Problemem są niedemokratyczne struktury partyjne - partie wodzowskie i JOW tego nie rozbije, bo dalej decyzję o wystawianiu kandydatów w okręgach będzie mógł podejmować szef partii i wyborcy będą dalej głosować na podstawie przynależności partyjnej kandydata. Efekt jest taki, że posłowie robią za maszynki do głosowania, a wynik większości głosowań można po prostu wyliczyć (z dokładnością do rozstrzygnięcia). Zmiana ordynacji niczego tu nie zmieni.

W Polsce istnieje 379 powiatów. Czyli mniej więcej jeden poseł przypadałby na jeden powiat. Przy tak małych okręgach liczyłaby się już znacznie bardziej osobowość kandydata i jego program niż obecnie, i nawet przy układaniu tych list wyborczych należałoby się zacząć chociaż bardziej liczyć z głosem ludu, jeżeli chciałoby się zdobyć mandat. Pomijam już to, że znacznie łatwiej wybić się w ten sposób kandydatom niezależnym. I o wiele prościej takiego delikwenta rozliczyć z obietnic, jest z nim prosty kontakt w okręgu, można robić spotkania w każdej gminie, program trzeba dostosowywać pod problemy danego regionu, etc. Jedyna obawa, że z polską mentalnością w ramach JOWów mogłoby wejść sporo ludzi z różnych ruchów lokalnych, w najlepszym wypadku takich Bronków Komorowskich 2, z których ciężko byłoby utworzyć stabilną większość. Ale poseł przy takim systemie wreszcie zacząłby być dla ludzi. Jeżeli nie może natomiast zarysować się trzecia, wyraźna siła polityczna, to bardzo dobrze, że Kukiz dostał te swoje 20%. Jak powiedział przywołany już Kuba Wojewódzki, niech czują, że my jeszcze coś możemy. To świetny straszak w roku wyborczym dla tych dwóch partii.

Od strony teoretycznej masz trochę racji, nie twierdzę że JOW jest pozbawiony zalet. W naszych realiach te założenia mogłyby się okazać trudne to zrealizowania. Lokalni politycy często są nieznani lub słabo znani. W konfrontacji ze znanym nazwiskiem i tak by przepadli (przypominam, że to system typu "zwycięzca bierze wszystko"). Duże partie zaczęłyby rozwozić swoich znanych członków po różnych okręgach w kraju i tam finansować im kampanie. Doświadczenia z innych państw (i naszego Senatu) pokazują, że kandydatów niezależnych w parlamentach jest mało i niewiele oni znaczą. A ci z dużych partii dalej będą mówić i głosować tak, jak szef nakazał. W USA de facto nie ma dyscypliny partyjnej, więc to całkiem inaczej wygląda (choć też są problemy).
Inna kwestia, to finansowanie takich kandydatów. Obecny limit od podmiotu prywatnego na partię to chyba 30 tys. zł - w skali kraju to mało, ale gdyby tak lokalny przedsiębiorca w istotny sposób przyczynił się do wygranej kandydata, to zapewne mógłby liczyć na jego przychylność. W samorządach już jest to widoczne (pewnie nie wszędzie).
Poza tym przy JOWach rozkład głosów w kraju nijak się ma do podziału mandatów w parlamencie, JOW nie odzwierciedla preferencji wyborców. Na poziomie centralnym i tak liczą się partie, parlamenty nigdy nie są zlepkiem niezależnych deputowanych, którzy się dogadali.
Generalnie częściowo podzielam Twoje opinie i jestem zwolennikiem ordynacji większościowej, ale z okręgami wielomandatowymi. Wtedy nie ma zasady zwycięzca bierze wszystko, jest miejsce dla mniejszych ugrupowań, a przy tym poseł jest bliżej ludzi i łatwiej go rozliczać. Tylko niestety pojawia się tu zagrożenie w postaci dużego rozdrobnienia w Sejmie i trudności w zbudowaniu większości (przy JOWach to jednak mało prawdopodobne).

Meteor pisze:Lokalni politycy często są nieznani lub słabo znani. W konfrontacji ze znanym nazwiskiem i tak by przepadli (przypominam, że to system typu "zwycięzca bierze wszystko"). Duże partie zaczęłyby rozwozić swoich znanych członków po różnych okręgach w kraju i tam finansować im kampanie.

W skali maksymalnie jednego powiatu łatwiej wypromować kogoś z regionu niż przenieść np. do Bydgoszczy takiego Jacka Rostowskiego, byłego wicepremiera, który choć bardzo rozpoznawalny, nie umie nawet odmienić nazwy i jest już w ten sposób pogrzebany. I mogą wpompować niewiarygodne fundusze, może przyjechać cała partyjna śmietanka, ale na niewiele się to już zdaje. Ludzie wolą stawiać na swoich.

Kazimiera Szczuka od Palikota też poniosła porażkę w Bydgoszczy.

Mogę rzucić jeszcze jeden przykład, ze swojego podwórka. 5 lat temu zostałem poproszony przez znajomą, by zorganizować kampanię pewnemu mężczyźnie, który owszem, był cholernie ceniony w swojej miejscowości, bo 35 lat ciężko harował, wszystkim pomagał itd, a w wyborach do sejmiku wojewódzkiego dostał ostatnie miejsce na liście. Pierwszy był b. wiceminister, który lansował się na billboardach z najbardziej rozpoznawalnymi politykami, kolejne miejsca nalezały do tzw. lokalnych szych. Przypadek wydawał się beznadziejny, bo zdrowa kalkulacja podpowiadała, że przypadnie tylko jeden mandat. Nie chciałem wydawać wielkich pieniędzy, bo sam nie wierzyłem w sukces, więc jedyne co zrobiliśmy to wypuściliśmy ulotki i plakaty niewielkim kosztem w zaprzyjaźnionej drukarni, pojechaliśmy na parę spotkań do kilku gmin, ja powiedziałem mu tylko, by mówił co myśli i efekt był taki, że facet z 11. miejsca na liście dostał najwięcej głosów i wykosił całą resztę znaczną przewagą głosów. Kupił wszystkich swoją autentycznością. Także znana facjata to jeszcze nie wszystko.

Zgoda, będą wchodzić niezależni kandydaci promowani przez komitety lokalne, ale będzie ich mało (w Senacie jest może pięciu takich na 100). Co do rozwożenia, to ono będzie dotyczyło głównie tych najbardziej znanych, a ich aż tak wielu nie ma. W większości będą to kandydaci z regionu będący członkami dużych partii i nawet jak będą chcieli coś zmienić, to zderzą się z dyscypliną partyjną. Załóżmy nawet, że część z nich (w praktyce pewnie b.mała część) będzie na tyle popularna w swoim regionie, że zaryzykuje usunięcie z partii. Wejdą w następnej kadencji jako niezależni i nie będą mieli wystarczającej siły, żeby cokolwiek zrobić.

Problemem jest głównie jakość klasy politycznej i sposób zarządzania partiami.

Camilo pisze:powiedziałem mu tylko, by mówił co myśli i efekt był taki, że facet z 11. miejsca na liście dostał najwięcej głosów i wykosił całą resztę znaczną przewagą głosów. Kupił wszystkich swoją autentycznością.

W puste hasła nikt już nie wierzy i stąd popularność Kukiza i Korwin-Mikkego - mówią co myślą i nie boją się wygłaszać kontrowersyjnych nawet tez, tej autentyczności wielu wyborcom brakuje (mi oczywiście też, choć na żadnego z nich nie głosowałem).

Przeraziło mnie wczoraj, że start z listy Kukiza bierze pod uwagę ex prezydent Poznania, skompromitowany Ryszard Grobelny (sic!). Nie wiem nawet jak to skomentować, zastanawiam się tylko, dlaczego nikt nie weryfikuje ludzi, którzy lecą teraz na 20-procentowe poparcie jak muchy do miodu: poznan.naszemiasto.pl/artykul/ryszard-grobelny-chce-startowac-do-parlamentu-z-list-pawla,3379982,art,t,id,tm.html. A tego Pana w Poznaniu już nie chcemy, co zresztą pokazały wyniki jesiennych wyborów samorządowych. Ale może to tylko fałszywy alarm i ostrzeżenie przed zbytnim hurra optymizmem co do wyborów w październiku.